- ηλιοπλήξ
- ἡλιοπλήξ, -ῆγος, ὁ, ἡ (Α)ο Ηλιοκαμένος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο-* + -πληξ (< πλήσσω / πλήττω), πρβλ. αλι-πλήξ, αστρο-πλήξ].
Dictionary of Greek. 2013.
ηλιοπλήξ
Look at other dictionaries:
ηλιο- — (AM ἡλιο ) α συνθετικό πολλών λέξεων τής Ελληνικής το οποίο δηλώνει ότι το β συνθετικό: α) προκαλείται ή προέρχεται από τον ήλιο (πρβλ. ηλιόκα(υ)μα, ηλιοφάνεια) θ) ανήκει ή αναφέρεται στον ήλιο (πρβλ. ηλιοβασίλεμα) γ) μοιάζει, λάμπει ή καίει σαν… … Dictionary of Greek
